تووا مندل (با روسری)، سالومون فیندلینگ (مرد بلند قدی که پشت تووا ایستاده) و بچه های آنها فردریکه، هلنا، میکولاوس و ایسرائل در حال اخراج همراه دیگر یهودیان در 23 مه 1942.
آرشيو عکس يد و شم, 3132/1
آرشيو عکس يد و شم, 7271/47
وقتی که آگاتا میریام رسلر همراه خانواده اش تبعید شدند، وی از میان اسباب بازی هایش این عروسک را با این خیال که این عروسک از او و خانواده اش محافظت کرده و نگهدار آنها خواهد بود انتخاب کرده با خود برد.
کلکسیون ید و شم، اورشلیم
پس از تصرف مقدونیه توسط آلمان و تحویل آن به بلغارستان، شبتای شمی مجبور شد آکاردئونی را که پدر و مادرش به عنوای هدیه جشن بلوغ به او داده بودند به دوست مسلمانش داده و همراه خواهرش گیتا نزد نزدیکانش در یونان فرار کند. هردوی آنها از یونان به آشویتس تبعید شده و پس از راهپیمایی های مرگ بار به برگن بلزن رسیدند. شبتای دو روز پس از آزادی فوت کرد. گیتا نجات پیدا کرده، به مقدونیه برگشت و آکاردئون را پس گرفت.
بلغارستان
در 4 مارس 1943، دولت بلغار که مناطق تراکیه (Thrace) و مقدونیه از کشورهای یونان و یوگسلاوی را به خود الحاق نموده بود، تمام یهودیان ساکن این مناطق را بازداشت و به دو اردوگاه توقیف منتقل نمود. بعد از مدتی اندک، یهودیان تراکیه به وسیله واگنهای مخصوص حمل احشام و تحت نظر پلیس بلغار به بندر لوم در سواحل رود دانوب اخراج و به آلمان ها تحویل داده شدند. یهودیان سوار 4 کشتی کوچک شدند و پس از 10 روز به وین رسیدند. آنها به هدف قتل عام از وین به اردوگاه مرگ تربلینکا (Treblinka) فرستاده شدند. یهودیان مقدونیه در اسکوپیه جمع آوری و از راه زمینی به تربلینکا فرستاده شدند. در جمع 11,370 نفر از تراکیه و مقدونیه به سوی اردوگاه های مرگ تبعید شدند.
همزمان دولت بلغارستان خود را برای اولین اخراج یهودیان از پلوودیف و کیوستندیل(Kyustendil) آماده می کرد. بعد از رسیدن اخبار در مورد برنامه اخراج یهودیان، گروهی از نمایندگان پارلمان، رهبران کلیساها و اشخاص سرشناس به هدف فشار بر پادشاه و دولتش گرد هم آمدند. در 24 مه 1943 برنامه اخراج 48,000 یهودی بلغاری باطل شد.
یونان
اخراج یهودیان یونان در چند مرحله انجام شد. بعد از اخراج از تراکیه و مقدونیه در مارس 1943، اخراج از تسالونیکی و حومه آن که تحت سلطه آلمان ها بود در ماه های مارس تا مه 1943 انجام گرفت. یهودیان تسالونیکی تحقیر شده، علامت گذاری شدند و اموالشان از آنها گرفته شد. آنها برای مدت کمی و در آستانه اخراج در گتویی که در شهر بر پا شده بود اسکان داده شدند. در تابستان 1944 یهودیانی که در مناطق اشغال شده یونان به دست آلمان ها پس از تسلیم ایتالیا زندگی می کردند، اخراج شدند. حدود 60,000 نفر از بین 77,000 یهودی یونان در زمان هولوکاست قتل عام شدند، اکثرا در اردوگاه آشویتس-بیرکناو.
یوگسلاوی
صربستان که قسمتی از یوگسلاوی بود، در آوریل 1941 به دست آلمان ها اشغال شد. در ژوئیه 1941، شورش مردمی در آنجا اتفاق افتاد. حکومت محلی آلمانی مردان یهودی را در اردوگاه ها زندانی نمود، و طی ماه های سپتامبر تا دسامبر 1941 آنها را قتل عام نمود. حدود 8,000 زن و کودک در اردوگاه سیمیستا (Sajmiste) در نزدیکی بلگراد جمع آوری و طی ماه های مارس تا مه 1942 به وسیله کامیون های گاز قتل عام شدند.
دولت آنته پاوولیچ در کرواسی استقلال یافته صدها هزار صربی و منتقدان دولت را قتل عام نمود. در ژوئن 1941، اخراج یهودیان زاگرب به اردوگاه ها شروع شد. در ماه اوت یهودیان بوسنی و هرزگووین اخراج شدند. اکثر اخراجیان بعد از مدت کمی به قتل رسیدند. در ماه اوت 1941، اردوگاه یاسنووتس (Jasenovac) در جنوب زاگرب برپا شد. این بزرگترین اردوگاه جمع آوری در این کشور به شمار می رفت. به علاوه 25,000 یهودی، صدها هزار صربی، هزاران سینتی و روما (کولی ها) و منتقدان نظام نیز به قتل رسیدند. این اردوگاه در اواخر آوریل 1945 بسته شد. حدود 66,000 نفر از بین 80,000 یهودی یوگسلاوی قتل عام شدند.
اسلوواکی
اسلوواکی که دنباله رو آلمان نازی بود، عملا با برنامه انتقال به شرق همکاری می نمود. یهودیان اسلوواکی اولین قربانیان اردوگاه های مایدانک (Majdanek) و آشویتس-بیرکناو بودند. گروه یهودی نیمه پنهان که با نام "گروه کار" و به ریاست گیزی فلیشمن و حاخام میخائل دوو وایسمندل، در اسلوواکی فعال بود، سعی کرد با پرداخت خون بها، جان یهودیان، اسلوواکی ها و دیگران را نجات دهد ولی با موفقیت کمی روبرو شد.
در طی سال 1942، تعداد 58,000 نفر از یهودیان اسلوواکی به اردوگاه ها فرستاده شدند. در اواخر 1942، توقفی در اخراج ها روی داد ولی در پایان قیام اسلوواکی (اوت 1944)، اخراج ها نیز از سر گرفته شد. حدود 100,000 نفر از یهودیان اسلوواکی در هولوکاست قتل عام شدند. تنها 25,000 تا 30,000 از آنان از مرگ نجات یافتند.
