עס ברענט
ס'ברענט! ברידערלעך, ס'ברענט!
אױ, אונדזער אָרעם שטעטל נעבעך ברענט!
בײזע װינטן מיט ירגזון
רײַטן, ברעכן און צעבלאָזן
שטאַרקער נאָך די װילדע פֿלאַמען,
אַלץ אַרום שױן ברענט.
און איר שטײט און קוקט אַזױ זיך
מיט פֿאַרלײגטע הענט,
און איר שטײט און קוקט אַזױ זיך –
אונדזער שטעטל ברענט!
ס'ברענט! ברידערלעך, ס'ברענט!
אױ, אונדזער אָרעם שטעטל נעבעך ברענט!
ס'האָבן שוין די פֿײַערצונגען
דאָס גאַנצע שטעטל אײַנגעשלונגען –
און די בײזע װינטן הוזשען,
אַלץ אַרום שױן ברענט!
און איר שטײט און קוקט אַזױ זיך...
ס'ברענט! ברידערלעך, ס'ברענט!
אױ, עס קען חלילה קומען דער מאָמענט,
אונדזער שטאָט מיט אונדז צוזאַמען
זאָל אױף אַש אַװעק אין פֿלאַמען,
בלײַבן זאָל – װי נאָך אַ שלאַכט,
נאָר פּוסטע, שװאַרצע װענט.
און איר שטײט און קוקט אַזױ זיך...
ס'ברענט! ברידערלעך, ס'ברענט!
די הילף איז נאָר אין אײַך אַלײן געװענדט,
אױב דאָס שטעטל איז אײַך טײַער,
נעמט די כּלים, לעשט דאָס פֿײַער,
לעשט מיט אײַער אײגן בלוט,
באַװײַזט, אַז איר דאָס קענט.
שטייט נישט ברידער, אָט אַזױ זיך
מיט פֿאַרלײגטע הענט,
שטײט ניט, ברידער, לעשט דאָס פֿײַער – אונדזער שטעטל ברענט!
שריפה
אחים, שריפה! שריפה!
עיירתנו בוערת כולה,
בה רוחות שחורות יסערו,
להבות-חורבן יבערו,
עקבותיה לא נשארו,
היא עולה באש,
ואתם חובקים ידיים
בלי הושט עזרה,
בלי כבות את אש הלהב,
אש העיירה.
אחים, שרפה! שרפה!
קרובה, חס וחלילה, השעה,
כי הלהבות יתמידו,
את כולנו פה ישמידו,
רק שרידי קירות יעידו
מה שפה היה.
ואתם חובקים ידיים
בלי הושט עזרה,
בלי כבות את אש-הלהב,
אש העיירה.
אחים, שרפה! שרפה!
רק בידכם בלבד היא העזרה.
חיש הושיטו יד אוהבת
והצילו מהמוות,
בדמכם כבו שלהבת,
חיש כבו בדם.
מרחוק אל תעמודו
כי האש עולה.
אל נא תחבקו ידיים,
השרפה גדולה!
